Un instrument d’analyse et de mesure
du handicap en quatre dimensions

Selon le Système d’Identification et
de Mesure du Handicap « S.I.M.H. »
(Paris, Porto, Montréal, Tunis,
Jérusalem, Padoue, Belgrade)

ΕΛΛΗΝΙΚΟ HANDITEST

ΜΕΣΟ ΑΝΑΛΥΣΗΣ
ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΤHΣ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ
ΣΕ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ

Σύμφωνα με το σύστημα αξιολόγησης και εκτίμησης της αναπηρίας
“ S.I.M.H ” (Παρίσι–Πόρτο-Μόντρεαλ-Χουντάν)
Μετάφραση από την Ειρήνη Γιαννοπούλου
Διδάκτωρ Νευροψυχολογίας του Πανεπιστημίου
Παρίσι 6
Καθηγήτρια – Ερευνήτρια Νευροψυχολογίας

Version Grecque par Irini Giannopulu, neuropsychologue,
enseignante chercheur sur le handicap, Institut catholique de Paris.

Άμεση πρόσβαση σε Handitest

 

"ΑΝΑΠΗΡΙΑ" Προέλευση και ετυμολογία “ Hand in cap ”, σημαίνει στην αγγλική γλώσσα, “ χέρι μέσα στο καπέλο ”. Χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φόρα από τον Samuel Peppys, στο Λονδίνο το 1660. Προσδιορίζει έναν τρόπο ανταλλαγής προσωπικών αντικειμένων μεταξύ δύο ατόμων. Ένας διαιτητής καθόριζε τη νομισματική διαφορά που έπρεπε να δοθεί από τον ιδιοκτήτη του αντικειμένου της κατώτερης αξίας ούτως ώστε η ανταλλαγή να γίνει “ ισότιμα ”. Το ποσό τοποθετούνταν σ’ένα καπέλο, το οποίο έδωσε ουσιαστικά το όνομά του στον τρόπο διαδικασίας. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε επίσης σε ιππικούς αγώνες, ώστε να "εξισωθούν οι ευκαιρίες" των αντιπάλων προσθέτοντας επιπλέον επιβαρύνσεις ή συμπληρωματικά μήκη σ’αυτούς που είχαν επιτύχει τις υψηλότερες επιδόσεις. Μετά από ένα λογοτεχνικό πέρασμα (Maurois, Gide), ο όρος υιοθετήθηκε από τους κοινωνικό-ιατρικούς κύκλους για να αντικαταστήσει τους χαρακτηρισμούς που θεωρήθηκαν στιγματικοί (ανικανότητα, δυσπροσαρμοστικότητα). Καθιερώθηκε σαν επίσημος όρος από το νόμο της 30ης Ιουνίου 1975. Από το 1913 έως σήμερα, ο γαλλικός όρος μεταφράζεται στην αγγλική και αμερικάνικη γλώσσα ως "disability". Ο όρος είναι πλέον συνηθισμένος και χρησιμοποιείται συνήθως για να δείξει ότι κάποιος συναντά δυσκολίες ή εμπόδια.

 

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Για να μετρήσουμε την αναπηρία, πρέπει πρώτα να την ορίσουμε.

Οι αναγνωρίσεις μέσω παθολογίας (καρδιακή, νευρολογική ή ακόμα και πνευμονολογική ανεπάρκεια κτλ…), καθώς επίσης και μέσω ομάδας οργάνων ή λειτουργιών (οπτική, ακουστική, αισθητική, κινητική, σπλαχνική, κτλ…) δεν είναι επαρκείς για να χαρακτηρίσουν ένα φαινόμενο το οποίο μπορεί να είναι συνδεδεμένο με μία κακή σωματική ή ψυχική κατάσταση υγείας, αλλά είναι πάνω απ’όλα ένα κοινωνικό και υποκειμενικό φαινόνενο.

Η έννοια της “αναπηρικής κατάστασης” αναπτύχθηκε από την συνεργασία μεταξύ του τμήματος Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ενρί Μοντόρ (C.H.U. Henri Mondor) και της Κωμόπολης του Κρετέγι (Créteil).

Σκοπός ήταν να εξηγηθεί, με απλό τρόπο, στους αρχιτέκτονες πώς να βελτιώσουν το περιβάλλον ώστε να διευκολυνθεί η ζωή των κατοίκων της πόλης. Η ανάλυση των συνθηκών διαβίωσης είχε σκοπό να βρει λύσεις για τις δυσκολίες που συναντά, για νa ανέβει μία σκάλα ένας ασθενής με αναπνευστική ανεπάρκεια καθώς και κάποιος που υποφέρει από αρθρίτιδα (μετά από συγγενές εξάρθρημα του ισχίου) ή ένας παραπληγικός ασθενής.

Κατ’αυτόν τον τρόπο, μία τυπολογία των ανεπαρκών συνθηκών ορίστηκε και μελετήθηκε μέσω μίας Ιατρικής Διδακτορικής εργασίας πάνω στο “Φυσικό αναπηρία και η πόλη”, η οποία υποστηρίχθηκε στο Πανεπιστήμιο Ιατρικής του Κρετέγι (Créteil) το 1974.

Η “αναπηρική κατάσταση” θεωρήθηκε πρώτα σε τρισδιάστατο επίπεδο (τραυματισμοί – λειτουργίες – συνθήκες, Cl. Hamonet, 1983), και έπειτα σε τετραδιάστατο (το σώμα, οι ικανότητες, οι συνθήκες ζωής, και η υποκειμενικότητα, Cl. Hamonet και Teresa Magalhães, 1998). Η έννοια βασίζεται σε συγκεκριμένους και σαφείς ορισμούς των τεσσάρων προαναφερθέντων διαστάσεων δεν έχει κανένα αρνητικό ή στιγματικό στοιχείο χρησιμοποιεί απλή γλώσσα, εύκολη να ερμηνευτεί, βοηθώντας κατ’αυτόν τον τρόπο την διάδοση και κατανόηση της. Περιλαμβάνει επίσης την ενεργή συμμετοχή του ενδιαφερομένου στην αξιολόγησή του, ο άνθρωπος βρίσκεται στο κέντρο αυτού του συστήματος. Υπάγεται στον ίδιο θεωρητικό τομέα με τις εισηγήσεις του Pierre Minaire και της ομάδας του σχετικά με τις "αναπηρικές συνθήκες" (σπουδή πληθυσμού του Σαιν-Συρ-συρ-λε-Ρόν (Saint-Cyr-sur-le-Rhône), 1984).

Η παρούσα προσέγγιση της αναπηρίας δίνει, στους γιατρούς και σε όσους εργάζονται στο χώρο της Υγείας, μία καινούργια σημειολογία (ή σημειωτική) η οποία διευκολύνει σημαντικά την κατανόηση του αρρώστου, του ανεπαρκή, ή αυτού που βρίσκεται σε κατάσταση “δυσφορίας” (René Dudos). Στις ανθρωπιστικές επιστήμες και στο κοινωνικό πλαίσιο, προσφέρει ένα νέο τρόπο κατανόησης των αλληλεπιδράσεων μεταξύ ατόμου – κοινωνίας και δημιουργεί τον απαραίτητο σύνδεσμο μεταξύ Υγείας και Κοινωνίας.

 

ΟΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΝΟΗΜΑΤΙΚΟ ΣΧΗΜΑ ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ
ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ

1-ΟΡΙΣΜΟΙ

A – Το σώμα

Αυτή η διάσταση αφορά όλα τα βιολογικά μέρη του ανθρώπινου σώματος, με τις μορφολογικές, ανατομικές, ιστολογικές, φυσιολογικές και γενετικές ιδιαιτερότητες του.

Κάποιες σωματικές αλλαγές παθολογικής (από αρρώστια ή τραυματισμό) αλλά και φυσιολογικής υφής (π.χ λόγω ηλικίας, εγκυμοσύνης) μπορούν να περιορίσουν κάποιες ικανότητες. Δεν είναι λοιπόν υπεύθυνες μόνο οι παθολογικές αλλαγές.

B – Οι ικανότητες

Αυτή η διάσταση περιλαμβάνει τις φυσικές και πνευματικές λειτουργίες (τρέχουσες ή δυνατές) του ανθρώπινου οργανισμού, σύμφωνα με την ηλικία του και το φύλο του ανεξάρτητα από το περιβάλλον που βρίσκεται.

Οι περιορισμένες ικανότητες (πραγματικές ή υποθετικές), που αφορούν κάθε άτομο, μπορούν να προκύψουν από σωματικές αλλαγές αλλά επίσης και από προσωπικές αλλαγές, δηλαδή από την αλλαγή της υποκειμενικότητας του ατόμου.

Γ – Συνθήκες ζωής

Αυτή η διάσταση αφορά την αντιπαράθεση (συγκεκριμένη ή μη) μεταξύ ενός ατόμου και την πραγματικότητα ενός φυσικού, κοινωνικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος.

Οι συνηθισμένες συνθήκες είναι : οι καθημερινές, οικογενειακές, εκπαιδευτικές, εργασιακές και ελεύθερης απασχόλησης πράξεις καθώς και όλες οι ασχολίες της ζωής, συμπεριλαμβανόμενων των εθελοντικών, την αλληλεγγύη και τη λατρεία, μα επίσης ό,τι έχει σχέση με τον πλαίσιο των κοινωνικών δραστηριοτήτων.

Δ – Υποκειμενικότητα

Αυτή η διάσταση αναφέρεται στην προσωπική αντίληψη του ατόμου, συμπεριλαμβάνοντας την προσωπική του ιστορία, την κατάσταση υγείας του και την κοινωνική του κατάσταση.

Αφορά όλα τα υποκειμενικά στοιχεία που μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο ή να καταστείλλουν την ισορροπία ενός ατόμου. Αντιπροσωπεύει την συναισθηματική φόρτιση των τραυματικών επεισοδίων (συνθήκες εμφάνισης και εξέλιξης, αναγγελία και συνειδητοποίηση της πραγματικότητας της κατάστασης καθώς και την αποδοχή της).

 

2-ΝΟΗΤΙΚΟ ΣΧΗΜΑ

 

 

3-ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΗΡΙΑ

 

 

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ "HANDITEST"

Η σημερινή μορφή του "Ηanditest" είναι το αποτέλεσμα πολλών και διαδοχικών σταδίων. Το πρώτο (1982) ήταν το "Ηandiscope". Το βασικό του ελάττωμα ήταν ότι ήταν χρονοβόρο στην χορήγησή του. Το δεύτερο ήταν το "Handicapomètre D.A.C." (για εξάρτηση – αυτονομία – ικανότητες) το οποίο διαδόθηκε δεόντως και εφαρμόστηκε στην Φυσική Ιατρική και Αποκατάσταση και χρησιμοποιήθηκε για ιατρο-δικαστικές και ιατρο-κοινωνικές πραγματογνωμοσύνες. Η επιστημονική του επικύρωση έγινε από το Πανεπιστήμιο Παρίσι XII στο Βαλ ντε Μάρνε (Val de Marne) και το Ιατρο-δικαστικό Ινστιτούτο του Πόρτο (Porto) από την Καθηγήτρια Teresa Magalhães.

Ο όρος “ Handicapomètre ” (μέτρο που βγαίνει από την μετρολογία της αναπηρίας, δηλαδή “ Την επιστήμη της μέτρησης ”) δεν είναι δεκτός εκτός επιστημονικών κύκλων. Είναι ο λόγος για τον οποίον προτιμούμε τον όρο “ Handitest ”, ο οποίος είναι αρκετά συνηθισμένος, ελπίζοντας ότι καμία γλωσσική μόδα τον θίξει ούτε θα τον στιγματίσει.

Μπορεί να συμπληρωθεί από επιπρόσθετα στοιχεία που αφορούν το ίδιο το άτομο και τις συνθήκες ζωής του τα οποία βρίσκονται στις λίστες του “Συστήματος εξακρίβωσης και μέτρησης της αναπηρίας”, S.I.M.H (Hamonet & Magalhães, 2000).

Διαθέτουμε κατ’αυτόν τον τρόπο μία πολυδιάστατη μέθοδο η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε κάθε άτομο που είναι σε αναπηρική κατάσταση, ανεξαρτήτου ηλικίας και ανεξαρτήτου αιτίας των λειτουργικών δυσκολιών και καταστάσεων.

Αυτή η μέθοδος μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο στον ιατρικό όσο και στον κοινωνικό και ιατρο-κοινωνικό τομέα.

Έχουμε έτσι μία μοναδική μέθοδο που σκοπεύει να διευκολύνει την κατανόηση της αναπηρίας, που είναι συνήθως ποικιλόμορφο, ανάλογα με το πλαίσιο αξιολόγησης (θεραπευτικό, διοικητικό, ιατρο-δικαστικό, κοινωνικό).

 

 

ΕΛΛΗΝΙΚΟ

Πανεπιστήμιο Παρίσι XII Βαλ-ντε-Μαρν (Paris XII Val de Marne)
Εvρι Μοντόρ (CHU Henri Mondor - AP-HP)
94010 Κρετέγι (CRETEIL France)
Ιατρο-δικαστικό Ινστιτούτο και Πανεπιστήμιο του Πόρτo

Version Grecque par Irini Giannopulu, neuropsychologue,
enseignante chercheur sur le handicap, Institut catholique de Paris.

 

Ημερομηνία της πρώτης εξέτασης : .......... /.......... /..........

Προσωπικά στοιχεία

Επώνυμο :...........................................................	Επαγγελματική κατάσταση
Όνομα :...............................................................	Σε εκπαίδευση, φοιτητής
	Εν ενεργεία
	Προσωρινή διακοπή εργασίας
Φύλο :      Α         Θ	Επάγγελμα :
	Άνεργος
Αριθμός κοινωνικής ασφάλειας	Συνταξιούχος
	Χωρίς επάγγελμα

 

Οικογενειακή κατάσταση
Ελεύθερος (η)	Παντρεμένος (η)	Χωρισμένος (η)	Χήρος (α)	Σε συμβίωση

 

Αριθμός παιδιών	Ο/η συμβίος(α) σε επαγγελματική κατάσταση	ναι όχι
ή ατόμων υπό προστασία :

 

 

Γνωστοποίηση παθολογίας

Αρρώστια ή τραυματισμός	Ημερομηνία παρουσίασης	Πρόγνωση
		Σταθερότητα	Βελτίωση	Υποτροπή
1)
2)
3)
4)
5)

 

Σωματική αξιολόγηση

Μεταβολές: εγκεφαλικές ή σωματικές

Βαθμολογία 1: κλίμακα σωματικής σοβαρότητας
0	Κανένας τραυματισμός
1	Ελάχιστος τραυματισμός
2	Μερικός τραυματισμός
3	Σοβαρός τραυματισμός
4	Πολύ σοβαρός τραυματισμός

 

	Σοβαρότητα
	0	1	2	3	4
Εγκεφαλικές μεταβολές
Σπονδυλικές μεταβολές (νωτιαίος μυελός)
Ακουστικά όργανα
Οπτικά όργανα
Στοματικά όργανα
Τα όργανα του προσώπου, του αυχένα
Τα όργανα κατάποσης
Φωνητικά όργανα
Οσφρητικά όργανα
Αναπνευστικό σύστημα
Καρδιο-αναπνευστικό σύστημα
Ουροποιητικό σύστημα
Τα όργανα του πεπτικού συστήματος συμπεριλαμβανομένου και του ορθού
Ενδοκρινείς αδένες
Το αιματοποιητικό και ανοσοποιητικό σύστημα
Σεξουαλικό και αναπαραγωγικό σύστημα
Επιδερμική ευαισθησία
Επιπολείς αισθήσεις
Προμήκης μυελός
Τοιχώματα θωρακικής κοιλότητας
Άνω δεξιό άκρο
Άνω αριστερό άκρο
Κάτω δεξιό άκρο
Κάτω αριστερό άκρο

Ύψος : ....................

Βάρος : ....................

 

Λειτουργική Αξιολόγηση

Βαθμολογία 2: Κλίμακα εξάρτησης και σοβαρότητας
0	Φυσιολογικό
1	Ενόχληση ή δυσφορία χωρίς αντικειμενικό περιορισμό
2	Μέτριες δυσκολίες που απαιτούν τεχνική ή φαρμακευτική βοήθεια
3	Σημαντικές δυσκολίες που απαιτούν μερική βοήθεια από άλλο άτομο
4	Πολύ σοβαρές δυσκολίες που απαιτούν εξολοκλήρου βοήθεια από άλλο άτομο

 

Δεξιόχειρας           Αριστερόχειρας           Aμφιδέξιος		Σοβαρότητα
		0	1	2	3	4
Διατήρηση θέσεως και μετακίνηση	Ξαπλωμένος (η)
	Όρθιος (α)
	Καθιστός (η)
	Μπορεί να γυρίσει όταν είναι ξαπλωμένος (η)
	Περνά από την ύπτια στην καθιστή στάση
	Περνά από την καθιστή στην όρθια στάση
	Προχωρά ευθεία
	Τρέχει
	Σηκώνεται από το πάτωμα
	Διατηρεί την ισορροπία (ρίσκο πτώσης)
Χειρισμός Πιάσιμο	Λαβή με το δεξιό χέρι
	Λαβή με το αριστερό χέρι (στο χώρο)
	Ανάταση του δεξιού χεριού (στο χώρο)
	Ανάταση του αριστερού χεριού (στο χώρο)
Επικοινωνία	Προφορική επικοινωνία
	Γραπτή επικοινωνία
	Άλλες φόρμες επικοινωνίας
	Ακοή : δεξιό αυτί
	Aκοή : αριστερό αυτί
	Όραση : δεξιός οφθαλμός
	Όραση : αριστερός οφθαλμός
Γνώση Συναίσθημα	Μνήμη
	Λογική
	Ικανότητα μάθησης
	Χωρο-χρονικός προσανατολισμός
	Συμπεριφορά
	Συναίσθημα
Έλεχγος των σφιγκτήρων	Έλεγχος ούρων
	Έλεγχος κοπράνων
Σεξουαλικότητα Αναπαραγωγικότητα	Σεξουαλικές σχέσεις
	Αναπαραγωγή
	Προσαρμοστικότητα στην φυσική προσπάθεια
	Μάσηση
	Κατάποση
	Βήχας
	Επιδερμική προστασία στις εξωτερικές επιθέσεις
	Ποιότητα Ύπνου
	Προσοχή

 

Αξιολόγηση κατάστασης

Βαθμολογία 3: Κλίμακα εξάρτησης και σοβαρότητας
0	Φυσιολογικό
1	Ελάχιστες δυσκολίες, δυσφορία χωρίς αντικειμενικό προσδιορισμό
2	Αναπηρία που μπορεί να αντισταθμιστεί μέσω μίας τεχνικής βοήθειας
3	Αναπηρία που απαιτεί μερική βοήθεια από άλλο άτομο
4	Πολύ σοβαρό αναπηρία που απαιτεί πλήρη ανθρώπινη βοήθεια

 

		Σοβαρότητα
		0	1	2	3	4
Καθημερινές πράξεις	Γευματίζω και πίνω
	Πηγαίνω στην τουαλέτα
	Πλένομαι
	Ντύνομαι, γδύνομαι (συμπεριλαμβανομένου εξοπλισμού)         πάνω από την μέση         κάτω από την μέση
	Ξαπλώνω και σηκώνομαι από το κρεβάτι
	Φωνάζω κάποιον σε περίπτωση κινδύνου
	Μετακινούμαι μέσα στο σπίτι
	Ασχολούμαι με τις οικιακές δραστηριότητες (μαγείρεμα, νοικοκυριό…)
	Μαζεύω ένα αντικείμενο (από το έδαφος)
	Γράφω
	Τηλεφωνώ
	Διαχειρίζομαι τον προϋπολογισμό
	Παίρνω τα φάρμακά μου
	Βγαίνω και μπαίνω στο σπίτι
	Κάνω τα ψώνια
	Χρησιμοποιώ τα μέσα μαζικής μεταφοράς
	Ανεβαίνω και καταβαίνω μία σκάλα ή μία κατηφόρα
	Οδηγώ αυτοκίνητο ή μηχανή
Κοινωνική και συναισθηματική ζωή	Έχω σχέσεις με την οικογένεια
	Έχω σχέση με τους φίλους ή τους γείτονες
	Έχω δραστηριότητες αναψυχής
	Έχω κοινωνικές μα όχι επαγγελματικές δραστηριότητες
	Έχω στενές σχέσεις με το περιβάλλον και τους ανθρώπους
Επαγγελματική και εκπαιδευτική ζωή	Είναι σε εκπαίδευση ή εργάζομαι ή ημι απασχολούμαι
	Χρησιμοποιώ ένα μέσο μαζικής μεταφοράς για να πάω στη δουλειά μου
	Μετακινούμαι στο χώρο εργασίας ή εκπαίδευσης
	Έχω σχέσεις με τους συνεργάτες ή συμμαθητές μου
	Έχω σχέσεις με την ιεραρχία ή τους καθηγητές
Εξωτερική όψη και αισθητική	Θεωρείται αντι-αισθητικό   1: Ελαφρύ ή διακριτικό   2: Ελεγχόμενο και καλυπτόμενο από μακιγιάζ, ρούχα   3: Σημαντικό προκαλώντας την αλλαγή της συμπεριφοράς του περίγυρου   4: Πολύ σημαντικό προκαλώντας σοβαρό πρόβλημα στην κοινωνική ζωή
Παροχή βοήθειας	Ανάγκη παροχής βοήθειας από ειδικούς επαγγελματίες   1: μία φορά το μήνα   2: μία φορά την εβδομάδα   3: πολλές φορές την εβδομάδα   4: καθημερινώς

 

Αξιολόγηση υποκειμενικότητας

Βαθμολογία 4: Κλίμακα σοβαρότητας
0	Καμία αλλαγή
1	Ελάχιστη αλλαγή
2	Μεσαία αλλαγή
3	Σημαντική αλλαγή
4	Πολύ σημαντική αλλαγή

 

	Σχόλια του Σοβαρότητας αξιολογητή και του αξιολογούμενου	0	1	2	3	4
Σε ό,τι έχει σχέση με τις συνθήκες της επικρατούσας αναπηρικής κατάστασης στο ίδιο το άτομο.
Σε ό,τι έχει σχέση με τις σωματικές του αλλαγές (αισθάνεται “διαφορετικός (η)”)
Σε ό,τι έχει σχέση με τις παρούσες λειτουργικές ικανότητες (αισθάνεται “μειωμένος (η)”)
Σε ό,τι έχει σχέση με τις περιβαλλοντολογικές καταστάσεις (αισθάνεται “εξαιρούμενος (η)”)
Σε ό,τι έχει σχέση με τις πιθανότητες εξέλιξης, αναπροσαρμογής
Πόνος :    οργανικής υφής    ψυχικής υφής

 

Γενική βαθμολογία, γενική κλίμακα σοβαρότητας

0	Καμία κόπωση ή περιορισμός
1	Ελαφριάς μορφής αναπηρία Δυσφορία, κόπωση
2	Μεσαίας μορφής αναπηρία Περιορισμός απασχόλησης και δραστηριότητας ή φαρμακευτική εξάρτηση, τεχνικές βοήθειες (εξαρτήματα), ή προσαρμογή χώρου χωρίς εξάρτηση από ανθρώπινη βοήθεια
3	Σοβαρής μορφής αναπηρία Σημαντικός περιορισμός των δραστηριοτήτων, ανάγκη από μερική ανθρώπινη βοήθεια (συμβουλή, διεκπεραίωση)
4	Πολύ σοβαρό αναπηρία Πολύ μεγάλη εξάρτηση από ανθρώπινη βοήθεια

 

Handitest και βαθμολογία

• Μέσος όρος της βαθμολογίας Β1 = βαθμολογία τραυματισμού
• Μέσος όρος της βαθμολογίας Β2 = βαθμολογία λειτουργίας
• Μέσος όρος της βαθμολογίας Β3 = βαθμολογία συνθηκών
• Μέσος όρος της βαθμολογίας Β4 = βαθμολογία υποκειμενικότητας

Μερική βαθμολογία λειτουργιών ή καταστάσεων (μεταφορά, επικοινωνία, κτλ.) από 0 σε 4 ή από 0 σε 20 πολλαπλασιάζοντας με το αριθμό 5.

Άλλοι τρόποι υπολογισμού της βαθμολογίας (Β2 + Β3, Β1 + Β2 + Β3) είναι δυνατοί. Επιτρέπουν να γίνουν συγκρίσεις κατά την διάρκεια της εξέλιξης της καταστάσεως του ατόμου.

 

ΤΡΟΠΟΙ ΧΡΗΣΗΣ

Γενικοί κανόνες

Το Handitest είναι ένα μέσο εκτίμησης της αναπηρίας και απαιτεί την συνεργασία του αρρώστου και της οικογένειάς του.

Οι απαντήσεις (π.χ σηκώθηκε από το πάτωμα, ή τρώει μόνος (η)) μπορούν να δοθούν από το ίδιο τον ασθενή, την οικογένεια του ή από τ’άλλα άτομα μετά από άμεση παρατήρηση μίας εργοθεραπευτικής αξιολόγησης. Μπορούν επίσης να δοθούν από απλό συμπέρασμα (είναι προφανές ότι δεν μπορούμε να ζητήσουμε από έναν τετραπληγικό να ανέβει μία σκάλα ή να σηκωθεί από το πάτωμα).

Αυτό το τεστ μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στα μικρά παιδιά για να μελετηθεί η εξέλιξη τους από την γέννηση και μετά. Θα μπορέσουμε κατ’αυτόν τον τρόπο να σημειώσουμε και τις δύσκολες καταστάσεις που συναντούν στο καθημερινό τους περιβάλλον εξ’αιτίας, παραδείγματος χάριν, της ακαταλληλότητας του ύψους των σκαλοπατιών του σπιτιού.

Το σύστημα αξιολόγησης βασίζεται στην έννοια της εξάρτησης και στοχεύει τόσο στην εκτίμηση της λειτουργικότητας του ατόμου καθώς και των συνθηκών διαβίωσης.

Μας οδηγεί κατ’αυτόν τον τρόπο στην μελέτη της απαραίτητης αποζημίωσης:

0 : Καμία εξάρτηση,
1 : Δυσφορία στην εκπλήρωση μιας λειτουργίας ή ενός συγκεκριμένου καθήκοντος
2 : Δυσκολία λήψης φαρμάκων, τεχνικής λειτουργικής ή περιστασιακής βοήθειας (λαβή υποστήριξης, για παράδειγμα), ή βοήθεια από ένα ζώο. Ανάγκη στιγμιαίας
ανάπαυλας, τροποποίηση στάσης (καθιστός(ή) αντί για όρθιος(α), όλα είναι ισοδύναμα,
3 : Η ανθρώπινη βοήθεια είναι απαραίτητη,
4 : Η λειτουργία ή η εργασία είναι αδύνατη ή πρέπει να αναπληρωθεί ολοκληρωτικά από ένα άλλο άτομο.

Η ανάγνωση του τεστ επιτρέπει να “σχεδιαστεί” ένα είδος διαγράμματος το οποίο επιτρέπει, με μία ματιά, να εντοπιστούν οι τραυματισμοί, η λειτουργική και καταστασιακή τυπολογία, καθώς και η άποψη του ίδιου του ασθενούς σε σχέση με την κατάστασή του.

Μετά τον υπολογισμό του μέσου όρου ορίζονται τέσσερα ποσοστά : τραυματισμού, λειτουργικότητας, συνθηκών και υποκειμενικότητας.

Τα αποτελέσματα μας επιτρέπουν να τοποθετήσουμε τον ασθενή σε μία από τις τέσσερις παρακάτω κλίμακες :

Κλίμακες σοβαρότητας

A – Κλίμακα σοβαρότητας για το σώμα

1	Ελάχιστη μεταβολή
2	Μεσαία μεταβολή
3	Σημαντική μεταβολή
4	Πολύ σημαντική μεταβολή

 

B – Κλίμακα σοβαρότητας για τις ικανότητες

0	Χωρίς πρόβλημα
1	Δυσκολία, δυσφορία χωρίς αντικειμενικό περιορισμό
2	Λειτουργικός περιορισμός επιβάλλοντας μία ρύθμιση, χρήση μιάς τεχνικής βοήθειας, βοήθεια από ζώο, ή φάρμακο
3	Λειτουργικός περιορισμός απαιτώντας την προσφυγή σε μερική ανθρώπινη βοήθεια
4	Αδυναμία ή προσφυγή σε μία πλήρη ανθρώπινη βοήθεια

 

Γ - Κλίμακα σοβαρότητας για τις συνθήκες ζωής

0	Χωρίς δυσκολία
1	Δυσκολία ή δυσφορία χωρίς αντικειμενικό περιορισμό
2	Αναπηρία μπορεί να αντισταθμιστεί μέσω τεχνικής βοήθειας ή βοήθειας από ζώο
3	Αναπηρία που απαιτεί την προσφυγή σε μερική ανθρώπινη βοήθεια
4	Ολικό αναπηρία με δυσκολία που απαιτεί απόλυτη προσφυγή σε ανθρώπινη βοήθεια

 

Δ – Κλίμακα σοβαρότητας για την υποκειμενικότητα

0	Καμία αλλαγή
1	Ελάχιστη αλλαγή
2	Μεσαία αλλαγή
3	Σοβαρή αλλαγή
4	Πολύ σοβαρή αλλαγή

 

Βιβλιογραφία

Hamonet Cl., Magalhães T., "Système d’Identification et de Mesure des Handicaps (SIMH)", éditions Eska, Paris, 2000.